VRAAG 7. Vanuit de hoek van de consultatiebureauartsen kwam de vraag hoe te adviseren bij kinderen met een kort tongriempje. De geraadpleegde literatuur lijkt hier vrij duidelijk: meestal kan men een afwachtende houding aannemen. De praktijk blijkt echter anders; afhankelijk van de geraadpleegde deskundigen (huisarts, kinderarts, (kinder)chirurg) wordt er zeer divers geadviseerd en gehandeld.
De volgende vragen dienden zich aan: Wat zijn de verwijscriteria bij kinderen met een kort tongriempje?
– Naar wie moet bij voorkeur verwezen worden?
– Welke behandeling heeft de voorkeur?
ANTWOORD. Twintig jaar geleden (1976;1339) werd de vraag gesteld (en beantwoord) of een achterstand in spraakontwikkeling in verband kan worden gebracht met een te kort frenulum linguae en of het ‘van de tongriem gesneden zijn’ slechts een spreekwoordelijke betekenis heeft.
In het antwoord op deze vraag wordt het inknippen van het tongbandje een kunstfout genoemd. Bij het antwoord staat een fraaie afbeelding van een open mond…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties