Stentplaatsing bij patiënten met atherosclerotische nierarteriestenose

Doel

De effectiviteit en veiligheid bepalen van stentplaatsing bij patiënten met atherosclerotische nierarteriestenose en een gestoorde nierfunctie.

Opzet

Prospectief multicentrisch, gerandomiseerd onderzoek (geregistreerd onder internationaal standaard klinisch trialnummer NCT00150943).

Methode

140 patiënten met een atherosclerotische nierarteriestenose van ≥ 50% en een gestoorde nierfunctie (geschatte creatinineklaring < 80ml/min/1,73m²) werden gerandomiseerd verdeeld in een groep behandeld met stentplaatsing en medicijnen (n = 64) en een groep behandeld met alleen medicijnen (n = 76). De medicamenteuze behandeling bestond uit antihypertensiva, een statine en aspirine. De patiënten werden gevolgd gedurende 2 jaar. Het primaire eindpunt was een afname van 20% of meer in de creatinineklaring. Secundaire eindpunten waren veiligheid en cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit.

Resultaten

Van de 64 patiënten in de stentgroep kregen er 46 een stent. In de stent groep bereikten 10 patiënten (16%) een primair eindpunt vergeleken met 16 patiënten (22%) in de medicatie groep (hazardratio: 0,73; 95%-BI: 0,33-1,61). In de stentgroep traden ernstige complicaties op, waaronder 2 proceduregerelateerde overlijdens (3%); 1 patiënt overleed later na een geïnfecteerd lieshematoom en 1 patiënt kreeg nierfalen ten gevolge van cholesterolemboliën.

Conclusie

De combinatie van stent met medicatie had geen duidelijk voordeel vergeleken met alleen medicamenteuze therapie. Wel traden in de stentgroep enkele ernstige proceduregerelateerde complicaties op. De recent gepubliceerde ASTRAL-studie bevestigt onze bevindingen in een aanzienlijk grotere populatie. Wij ondersteunen daarom een conservatieve aanpak voor patiënten met atherosclerotische nierarteriestenose gericht op behandeling van de cardiovasculaire risicofactoren, zonder stentplaatsing.