Steatosis hepatis tijdens behandeling met zidovudine en lamivudine bij een met HIV geïnfecteerde patiënt

H.J.M. ter Hofstede
P.P. Koopmans
U.J.G.M. van Haelst
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:415-9
Abstract

Samenvatting

Bij een 33-jarige HIV-geïnfecteerde patiënt ontstond na 10 maanden antiretrovirale therapie met zidovudine en lamivudine stijging van de serumtransaminaseactiviteit. Bij histologisch onderzoek van een leverbiopt werd een ernstige graad van steatosis hepatis vastgesteld, waarvoor geen andere oorzaken werden gevonden. Bij het staken van alleen de zidovudine werden de transaminasenwaarden niet normaal, maar wel nadat beide middelen waren gestaakt. Bij een poging tot ‘rechallenge’ met lamivudine stegen ze echter weer. Bij deze patiënt werd de steatosis hepatis toegeschreven aan de antiretrovirale therapie, waarbij er een synergistisch effect was van lamivudine op een bijwerking van zidovudine. Bij patiënt ontstond nadat was overgegaan op het gebruik van de proteaseremmer indinavir en 2 andere nucleoside-analoga, zalcitabine en stavudine, eveneens na 10 maanden steatosis hepatis.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Afd. Algemeen Inwendige Geneeskunde: mw.H.J.M.ter Hofstede, assistent-geneeskundige; dr.P.P.Koopmans, internist.

Afd. Pathologie: prof.dr.U.J.G.M.van Haelst, patholoog.

Contact mw.H.J.M.ter Hofstede

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties