Zie ook de artikelen op bl. 1076 en 1079.
In 1880 en 1881 gaven Louis Pasteur en Sir Alexander Ogston de eerste als zodanig herkenbare beschrijving van stafylokokken en streptokokken, die zij zagen bij de bestudering van steenpuisten, osteomyelitis en wondinfecties.1 2 Drie jaar later gaf Friedrich Rosenbach Staphylococcus aureus zijn naam, geïnspireerd door de ligging van de kokken in druiventrossen en de macroscopisch goudgele kleur van de kolonies.3 Op het moment van haar ontdekking was de bacterie al heel lang een geduchte ziekteverwekker voor de mens. Ze veroorzaakt onder meer steenpuisten, abcessen, wondinfecties, osteomyelitis, sepsis, endocarditis, pneumonie, toxische-shocksyndroom, ‘scalded skin’-syndroom en voedselvergiftiging. De belangrijkste habitat van de bacterie is het slijmvlies van de neus en de huid van warmbloedige dieren.
S. aureus is zeer succesvol in het verwerven van resistentie tegen antimicrobiële geneesmiddelen. Na de introductie van benzylpenicilline in 1941 werden de eerste penicillineresistente S. aureus…
Reacties