Samenvatting
Er worden steeds vaker stamcellen gebruikt voor onderzoek en experimentele therapieën, maar de klinische mogelijkheden van stamcellen zijn vooralsnog beperkt.
Pluripotente stamcellen, met embryonale stamcellen als bekendste voorbeeld, kunnen differentiëren tot elk type cel; weefselspecifieke stamcellen daarentegen, kunnen nog slechts 1 of een aantal celtypen vormen binnen 1 type weefsel.
Sinds enige tijd is het mogelijk om verschillende typen somatische cellen te herprogrammeren tot pluripotente stamcellen. Dergelijke stamcellen worden geïnduceerde pluripotente stamcellen (iPS-cellen) genoemd.
Ook uit cellen van patiënten met een genetische aandoening kunnen iPS-cellen gevormd worden. Daarmee kan tegen een specifieke genetische achtergrond, onderzoek gedaan worden naar ziektemechanismen en nieuwe medicijnen.
Klinische toepassing van dergelijke iPS-cellen is op korte termijn nog niet te verwachten.
In verscheidene Nederlandse academische centra worden faciliteiten opgericht om iPS-cellen te maken voor wetenschappelijk onderzoek.
Reacties