Samenvatting
-
Smaakverlies is een veelvoorkomende klacht met mogelijk ernstige somatische en psychosociale gevolgen; toch is er weinig aandacht voor in de spreekkamer en komt het onderwerp in de literatuur nauwelijks aan bod.
-
Het is van belang onderscheid te maken tussen geïsoleerd smaakverlies en smaakverlies in combinatie met andere neurologische symptomen.
-
Geïsoleerd smaakverlies kan ontstaan door schade aan de chorda tympani van de N. facialis door bijvoorbeeld otitis media of schade aan de smaakpapillen.
-
Smaakverlies in combinatie met andere neurologische symptomen wordt veroorzaakt door schade aan een of meer hersenzenuwen, de hersenstam of de grote hersenen en is doorgaans reden voor verwijzing naar de neuroloog.
-
De behandeling bestaat uit het wegnemen van de oorzaak, maar de behandelopties zijn vaak beperkt. Zinksuppletie bij smaakverlies door zinkdeficiëntie is niet bewezen effectief.
-
Het tijdig signaleren van smaakverlies en goede patiëntvoorlichting, diagnostiek en zo mogelijk behandeling kunnen de nadelige gevolgen van smaakverlies mogelijk beperken.
Reacties