Samenvatting
Het linker hartoor is de belangrijkste bron van emboli van cardiale oorsprong die leiden tot beroerte bij patiënten met atriumfibrilleren zonder hartkleplijden.
Orale antistolling is effectief gebleken ter preventie van beroerte bij atriumfibrilleren, maar wordt gecompliceerd door het inherente bloedingsrisico en de therapietrouw.
Mechanische sluiting van het linker hartoor lijkt een aantrekkelijk alternatief, vooral bij patiënten voor wie langdurige orale antistolling geen goede optie is. In de laatste 10 jaar zijn hiervoor meerdere percutane technieken beschikbaar gekomen, waaronder het WATCHMAN-device.
Gerandomiseerde studies met het WATCHMAN-device suggereren dat sluiting van het linker hartoor non-inferieur is aan orale antistolling als preventie van beroerte, met minder bloedingen. Prospectieve registratiestudies bij patiënten met een contra-indicatie voor orale antistolling bevestigen dat sluiting van het linker hartoor een aantrekkelijk alternatief is voor antistolling.
Lopende onderzoeken richten zich op vermindering van de complicaties bij de sluitingsprocedure, de laagste vorm van antistolling, vergelijking van bestaande technieken en vergelijking van linker-hartoorsluiting met de directe orale anticoagulantia.
Reacties