Seksueel overdraagbare aandoeningen in Limburg in 1997; prevalentie volgens een enquête onder huisartsen en specialisten en volgens opgave van microbiologische laboratoria

To determine the incidence of sexually transmitted diseases (STDs) and to compare data reported by general practitioners (GPs) and specialists with those reported by microbiological laboratories.

Design

Retrospective.

Method

All 593 GPs and gynaecologists, dermatologists and urologists in Limburg, the Netherlands, in 1998 were asked to fill in a questionnaire about the number of cases of Chlamydia trachomatis, condylomata acuminata, genital herpes and gonorrhoea in 1997, by sex, age and diagnostic test. Data were compared with information gathered from the six laboratories of medical microbiology. For gonorrhoea the results were compared with those from a study in 1985.

Results

The response to the enquiry amounted to 75. A total of 2730 cases were reported (32 per 10,000 of the population. Infection with C. trachomatis was the most frequent sexually transmitted disease (46), followed by condylomata acuminata (28), genital herpes (17) and gonorrhoea (8). Of the diseases 84 occurred in persons younger than 35 years of age and 66 in women. The GPs saw 79 of the STDs, they diagnosed ‘gonorrhoea’ in 25 of the cases merely on the basis of the clinical picture. Compared to 1985 the number of gonorrhoea cases was decimated in Limburg in 1997. Of those who answered the questions about warning the partner (approximately 50 of those concerned), 87 reported that they had let the partner know. It appears from the data of the six laboratories that the incidence of C. trachomatis infection was 3.2 and that of gonorrhoea 0.6 per 10,000 of the population. For the diagnosis of infection with C. trachomatis the GPs and specialists use a culture in 50 of the cases, as against 2 of the laboratories, for the ligase chain reaction and polymerase chain reaction tests these proportions were 20 and 78.

Samenvatting

Doel

Bepalen van het vóórkomen van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's) en vergelijken van de opgaven door huisartsen en specialisten met die door microbiologische laboratoria.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Onder alle 593 huisartsen, gynaecologen, dermatologen en urologen in Limburg werd in 1998 een schriftelijke enquête gehouden naar het vóórkomen van Chlamydia trachomatis-infectie, condylomata acuminata, herpes genitalis en gonorroe in 1997, opgesplitst naar geslacht, leeftijd en wijze van diagnostiek. Deze gegevens werden vergeleken met de gegevens van de 6 laboratoria voor medische microbiologie in Limburg. Voor gonorroe werden de bevindingen vergeleken met die uit een vergelijkbaar onderzoek uit 1985.

Resultaten

De respons op de enquête bedroeg 75. Er werden 2730 gevallen opgegeven (32 per 10.000 inwoners). Infectie met C. trachomatis kwam het meeste voor (46), gevolgd door condylomata acuminata (28), herpes genitalis (17) en gonorroe (8). Van de aandoeningen kwam 84 voor bij personen jonger dan 35 jaar en 66 bij vrouwen. De huisartsen zagen 79 van de SOA's; zij stelden de diagnose ‘gonorroe’ in 25 van de gevallen alleen op grond van het klinische beeld. In vergelijking met 1985 was in 1997 het aantal gevallen van gonorroe gedecimeerd. Van degenen die de vraag naar partnerwaarschuwing beantwoordden (ongeveer de helft van de geënquêteerden), gaf 87 aan dat zij de partner (lieten) waarschuwen. Op basis van de gegevens van de 6 laboratoria was de incidentie voor C. trachomatis-infectie 3,2 en voor gonorroe 0,6 per 10.000 inwoners. Voor de diagnostiek van infectie met C. trachomatis werd volgens de huisartsen en de specialisten in 50 van de gevallen een kweek gebruikt, volgens de laboratoria 2; voor een ligasekettingreactie- of polymerasekettingreactietest was dit 20 en 78.