Inleiding
Contactopsporing speelt een belangrijke rol in het kader van de preventie van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA). Hoewel systematische contactopsporing onderdeel vormt van programma's gericht op beheersing en preventie van seksuele aandoeningen, zijn er naast voordelen ook nadelen aan verbonden: zo kan een actief opsporingsprogramma een averechts effect hebben als het tot gevolg heeft dat medische hulpverlening wordt vermeden uit vrees voor bijvoorbeeld melding en registratie. Vóór een contactopsporingsbeleid wordt geformuleerd zal dan ook een aantal daaraan verbonden aspecten terdege moeten worden bestudeerd.
De vraag hoe intensief en actief contactopsporing moet worden nagestreefd, is mede afhankelijk van factoren als: in hoeverre levert dit een reëele bijdrage aan het indammen van de verspreiding van de besmettelijke ziekte; is enige vorm van therapie voorhanden en van karakteristieken van de seksueel overdraagbare aandoening. Incubatietijd, (a)symptomatische fase, mate van besmettelijkheid c.q. wijzen van overdracht zijn enkele factoren die bij dit laatste een rol kunnen…
Reacties