Screenen van de bevolking op eiwitverlies in de urine: een zinnige actie

Opinie
P.E. de Jong
R.T. Gansevoort
J.F.M. Wetzels
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1055-8
Abstract

In september vorig jaar bood de Nierstichting alle volwassenen in Nederland de gelegenheid hun ochtendurine op eiwit te onderzoeken zodat eventuele nierschade in een vroeg stadium kon worden opgespoord. Er kwam veel respons op de actie. Binnen 2 weken hadden meer dan 1 miljoen personen een set teststrookjes aangevraagd (bron: Bureau Nierstichting). In dit commentaar willen wij verduidelijken waarom de Nierstichting het initiatief tot deze ‘niercheck’ heeft genomen. Ook willen wij de verschillen bespreken tussen een screening op proteïnurie en een screening op (micro)albuminurie.

proteïnurie of albuminurie?

Onder proteïnurie verstaan we de aanwezigheid van eiwit in de urine. Dit eiwit kan albumine zijn, maar het kan ook gaan om andere eiwitten, zoals de gammaglobulinen, die een veel grotere molecuulmassa hebben. De grenswaarde waarboven proteïnurie als pathologisch wordt beschouwd is 500 mg/dag, hetgeen bij een normale urineproductie overeenkomt met 300 mg/l. Proteïnurie kan semikwantitatief gemeten worden met de klassieke teststrookjes. Voor…

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Nefrologie, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Hr.prof.dr.P.E.de Jong en hr.dr.R.T.Gansevoort, nefrologen.

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Nefrologie, Nijmegen.

Hr.prof.dr.J.F.M.Wetzels, nefroloog.

Contact hr.prof.dr.P.E.de Jong (p.e.de.jong@int.umcg.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties