Zie ook de artikelen op bl. 284, 286, 294, 296, 300, 307, 310 en 315.
Bij alternatieve behandelwijzen kan men onderscheid maken tussen behandelwijzen die gebruik maken van als geneesmiddel aangeprezen substanties en overige behandelwijzen (bijvoorbeeld acupunctuur). Vele artsen storen zich aan de term ‘geneesmiddel’ als benaming voor substanties waarvan de werkzaamheid niet is aangetoond. Een dergelijk standpunt is begrijpelijk. Men dient zich echter te realiseren dat er krachtens de wetgeving van de Europese Gemeenschap (EG) sprake is van een geneesmiddel, als een stof wordt ‘aangediend als hebbende therapeutische of profylactische eigenschappen met betrekking tot ziekten bij mens of dier’ (het zogenaamde aandieningscriterium).
In de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de EG wordt dit aandieningscriterium ruim uitgelegd: er is ook sprake van een geneesmiddel als een stof aan mens (of dier) ‘toegediend kan worden teneinde een medische diagnose te stellen of om organische functies te herstellen, te…
Artikelinformatie
Reacties