Samenvatting
De belangrijke veranderingen in de herziene standaard ‘Urineweginfecties’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap ten opzichte van de eerste versie zijn de volgende:
- Bij de beoordeling van een urinesediment is de leukocytentelling verlaten vanwege de lage specificiteit ervan. Bij een negatieve nitriettest is het aantal bacteriën diagnostisch van belang. Als microscopische telling niet goed mogelijk is, biedt de semi-kwantitatieve kweek met een ‘dipslide’ een goed alternatief.
- Bij ongecompliceerde urineweginfecties is nitrofurantoïne of trimethoprim het middel van eerste keus, voor zwangeren nitrofurantoïne of amoxicilline (zonder clavulaanzuur). Voor sulfonamiden is de belangrijkste verwekker vaak resistent.
- Bij gecompliceerde urineweginfecties (gekenmerkt door koorts) en een nog onbekende gevoeligheid van de verwekker wordt amoxicilline-clavulaanzuur geadviseerd, behalve bij zwangeren.
- Het nut van opsporing en behandeling van zwangeren met asymptomatische bacteriurie is onvoldoende aangetoond.
Reacties