Samenvatting van de standaard 'Hypertensie' (derde herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap

- The revised practice guideline on hypertension from the Dutch College of General Practitioners has been brought in agreement with the guideline on hypertension from the Dutch Institute for Health Care Improvement. The main changes with regard to the former edition are:

- The threshold values for the diagnosis ‘hypertension’ have been lowered to 140 mmHg and 90 mmHg for the systolic and diastolic blood pressures, respectively.

- Annual screening for hypertension in the elderly is no longer recommended. Henceforth, blood pressure measurement once every five years is considered sufficient, unless the blood pressure is known to be in a borderline area in which treatment is being considered.

- Often, the decision as to whether a patient should take antihypertensive drugs no longer depends on the presence of hypertension as such: to receive drug treatment, the patient should have at least a 20 risk of developing a cardiovascular disease in the next 10 years. To aid in estimating this risk for individual patients a risk table has been devised.

- Diuretics and beta-blockers are the drugs of first choice. If the blood pressure remains too high, angiotensin-converting-enzyme (ACE) inhibitors and calcium-channel blockers may be added.

Samenvatting

- De herziene standaard ‘Hypertensie’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap is in overeenstemming gebracht met de betreffende richtlijn van het Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO. De belangrijkste veranderingen zijn:

- De drempelwaarden voor de diagnose ‘hypertensie’ zijn verlaagd tot 140 en en 90 mmHg voor respectievelijk de systolische en de diastolische druk.

- Voor ouderen wordt geen jaarlijkse screening op hypertensie meer aanbevolen: 5-jaarlijkse controle is voldoende, behalve wanneer de bloeddrukwaarden in de buurt van de grenswaarden voor behandeling liggen.

- De beslissing om een patiënt antihypertensiva voor te schrijven, berust niet meer alleen op de aanwezigheid van hypertensie als zodanig: om medicatie te krijgen dient het risico van de betreffende patiënt op een cardiovasculaire ziekte in de nakomende 10 jaar tenminste 20 te bedragen. Dit risico kan voor afzonderlijke patiënten worden afgelezen in een risicotabel.

- Diuretica en β-blokkers zijn de middelen van eerste keus. Als de bloeddruk desondanks hoog blijft, kan men angiotensineconverterend-enzym(ACE)-remmers en calciumantagonisten toevoegen.