Samenhang tussen genetische polymorfismen en ziekte geïllustreerd aan het renine-angiotensine-aldosteronsysteem en cardiovasculaire aandoeningen

The role of molecular genetics in the pathophysiology of various diseases is becoming clearer and clearer. In the field of cardiovascular diseases, molecular genetic aspects have been shown to play a definite role in the aetiology of these diseases.

Several molecular-genetic variations called polymorphisms, occur in the population.

The genes encoding the different components of the renin-angiotensin-aldosterone system (RAAS), an important system in the regulation of the function and structure of the heart and vascular wall, also display polymorphisms.

For some of these polymorphisms associations with various cardiovascular and renal diseases have been described. At present, this is particularly clear for the relation between angiotensin-converting-enzyme (ACE) polymorphism and the incidence of atherosclerotic complications and diabetic nephropathy, and for the relation between the so-called M²³⁵T-variant of the angiotensinogen gene and hypertension.

Future research will have to show where it is worthwhile to use these and other polymorphisms as a marker for genetic risk. In what way the different RAAS-polymorphisms relate to functional abnormalities is as yet unclear, as are the potential therapeutic implications.

Samenvatting

In de pathofysiologie van diverse ziektebeelden neemt de moleculaire genetica een steeds duidelijker plaats in. Ook op het gebied van hart- en vaatziekten wordt meer en meer duidelijk dat moleculair-genetische aspecten een rol spelen bij het ontstaan van deze ziekten.

Op bevolkingsniveau komen diverse moleculair-genetische variaties voor, die polymorfismen worden genoemd.

Ook van de genen die coderen voor de diverse componenten van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS), een belangrijk systeem in de regulatie van vorm en functie van hart en vaatwand, blijken polymorfismen te bestaan.

Deze polymorfismen vertonen in een aantal gevallen samenhang met diverse cardiovasculaire en renale aandoeningen. Het duidelijkst op dit moment is de relatie van het angiotensine-‘converting’-enzym(ACE)-polymorfisme met atherosclerotische complicaties en diabetische nefropathie, en de relatie van de zogenaamde M²³⁵T-variant van het angiotensinogeen-gen met hypertensie.

Toekomstig onderzoek moet uitwijzen waar het zinvol is om deze en andere polymorfismen als een genetische risicomarker te beschouwen. Hoe de diverse polymorfismen binnen het RAAS gezien moeten worden in het licht van functieafwijkingen, is nog onduidelijk; dit geldt ook voor de vraag waar mogelijke aangrijpingspunten voor therapie liggen.