Ruptuur van de intra-aortale ballon tijdens mechanische circulatieondersteuning

- An intra-aortic balloon pump catheter may be used for mechanical support of insufficient heart function. A possible complication is rupture of this balloon. In the last few years, a substantial increase of such ruptures has been observed.

In the period between 1 January 1989 and 30 September 1990, 14 balloon ruptures in 10 patients were seen in the University Medical Centre of Amsterdam. The total number of patients treated with an intra-aortic balloon in that period was 101. In most cases the balloon rupture was revealed by the appareance of blood in the connecting tube of the balloon catheter. Rupture frequency was twice as high in females as in males. In none of the patients was the rupture followed by clinical signs of gas embolism. Most ruptures occurred in the distal part of the balloon near or in the abdominal aorta.

At examination of the balloons it was found that all perforations had occurred in an area that was scraped, probably by a calcium plaque. The fact that balloon ruptures nowadays occur more often than formerly is probably due to the fact that more patients are operated at advanced ages, with a long history of disease and more aortic sclerosis.

Samenvatting

Ter mechanische ondersteuning van een insufficiënte hartwerking kan een intra-aortale ballonpompcatheter worden gebruikt. Als complicatie hierbij kan ruptuur van de intra-aortale ballon optreden. In de laatste jaren is een aanzienlijke toename van ballonrupturen geconstateerd.

In de periode van 1 januari 1989 tot en met 30 september 1990 werden in het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam 14 ballonrupturen waargenomen bij 10 patiënten. In dezelfde periode bedroeg het totale aantal patiënten dat behandeld werd met een intra-aortale ballon 101. In de meeste gevallen werd de ballonruptuur duidelijk door het verschijnen van bloed in de verbindingsslang van de balloncatheter. De frequentie van rupturen bij vrouwen was 2 maal zo hoog als bij mannen. Bij geen van de patiënten werd de ruptuur gevolgd door klinische verschijnselen van gasembolie. De meeste rupturen waren gelokaliseerd in het distale gedeelte van de ballon, dat gelegen was nabij of in de aorta abdominalis.

Uit onderzoek van de ballonnen bleek dat alle perforaties zich bevonden in een gebied dat geschuurd was, waarschijnlijk door een kalkplaque. Het frequenter dan vroeger optreden van ballonrupturen is vermoedelijk het gevolg van het feit dat meer patiënten op hoge leeftijd, met een langdurige ziektegeschiedenis en meer sclerose van de aorta, geopereerd worden.