Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Resultaten van 25 jaar feochromocytoombehandeling in het Academisch Ziekenhuis Groningen

Onderzoek
J.S. de Graaf
O.E. Nieweg
A.E. Oosterkamp
R.P. Zwierstra
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:148-51
Abstract
Abstract
Sluiten
Results of 25 years of treatment of phaeochromocytoma in Groningen University Hospital

To evaluate 25 years‘ experience with the localisation techniques, operative management and results of treatment for phaeochromocytoma.

Design

Retrospective.

Setting

Groningen University Hospital, the Netherlands.

Method

Localisation results, per- and postoperative morbidity, mortality and treatment results were evaluated in all 59 patients treated for phaeochromocytoma in the period 1970-1995; 41 patients underwent unilateral adrenalectomy, 18 underwent bilateral adrenalectomy.

Results

From the introduction of MIBG scintigraphy all tumour sites were correctly diagnosed preoperatively. The transabdominal operation lead to considerable morbidity and minimal mortality. All MEN type 2 patients (n = 5) treated with unilateral adrenalectomy developed phaeochromocytoma in the contralateral gland and needed total adrenalectomy 7 to 14 years after the initial operation.

Conclusion

A retroperitoneal approach in surgical treatment of phaeochromocytoma is to be preferred. In MEN type 2 patients bilateral adrenalectomy is still mandatory.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van 25 jaar ervaring met lokalisatietechnieken, operatiemethoden en behandelresultaten bij feochromocytoom.

Opzet

Retrospectief.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Groningen.

Methode

Retrospectieve analyse van de uitkomsten van de lokalisatietechnieken, van peri- en postoperatieve morbiditeit en sterfte, en van de behandelresultaten bij alle 59 patiënten geopereerd wegens een feochromocytoom in de periode 1970-1995; 41 patiënten ondergingen unilaterale, 18 bilaterale adrenalectomie.

Resultaten

Vanaf de toepassing van meta-123I-joodbenzylguanidine (MIGB)-scintigrafie werden alle tumoren preoperatief juist gelokaliseerd. De transabdominale operatie leidde tot aanzienlijke morbiditeit en minimale mortaliteit. Alle patiënten (n = 5) met multipele endocriene neoplasie (MEN) type 2 die werden behandeld met unilaterale adrenalectomie, kregen een feochromocytoom in de contralaterale bijnier en bij allen moest alsnog een totale adrenalectomie worden uitgevoerd 7-14 jaar na de initiële operatie.

Conclusie

Retroperitoneale operatie verdient bij feochromocytoom de voorkeur. Bij patiënten met MEN-2-syndroom en een unilateraal gelokaliseerd feochromocytoom is bilaterale adrenalectomie aangewezen.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:148-51
Vakgebied
Chirurgie
Interne vakken
Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Chirurgie, Groningen.

J.S.de Graaf, assistent-geneeskundige (thans: Twenteborg Ziekenhuis, afd. Chirurgie, Zilvermeeuw 1, 7609 PP Almelo); mw.A.E.Oosterkamp, co-assistent; prof.dr.R.P.Zwierstra, chirurg.

Het Nederlands Kanker Instituut, afd. Chirurgie, Amsterdam.

Dr.O.E.Nieweg, chirurg.

Contact J.S.de Graaf

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties