Samenvatting
Het recente rapport ‘Veilige zorg, goede zorg?’ van het Centrum Ethiek en Gezondheid (CEG) is een waardevolle bijdrage aan de discussies over patiëntveiligheid en regeldruk in de zorg. Het CEG bekritiseert de verabsolutering van veiligheid in het zorgbeleid van het afgelopen decennium. Veiligheid als absolute waarde doet geen recht aan de dilemma’s waarmee zorgprofessionals worden geconfronteerd en leidt bovendien tot onnodige bureaucratische regeldruk. Het CEG pleit voor meer waardenpluriformiteit. Zorgverleners zullen daarbij verschillende kernwaarden tegen elkaar af moeten wegen en compromissen moeten sluiten. In deze beschouwing beargumenteren wij dat het rapport van het CEG nog een stap verder had kunnen gaan door de veerkracht van zorgprocessen te benadrukken. Hiermee kan namelijk een goede aanzet worden gegeven tot een ander, bottom-up en op de praktijk gebaseerd perspectief op regels en verantwoording. Veerkracht stelt eisen aan de reflexiviteit van zorgprofessionals. Toezichthouders kunnen deze reflexiviteit stimuleren.
Reacties