Reductie van het aantal valpartijen bij opgenomen patiënten door gebruik van een risico-index en door preventieve maatregelen

To investigate the effect of early identification of hospitalised patients with an increased risk of falling and of preventive measures on the frequency of falling.

Setting;

- Ten medical units (two neurology, five internal medicine, three surgery; 276 beds) in the St. Radboud Hospital in Nijmegen.

Methods

In a first case control study (5 months), a slightly modified falling risk index of Innes and Turman was validated. In a following (5.5 months) study period the index was computed for every hospitalised patient. Preventive measures were used in patients with a high score. The numbers of falls in both study periods were compared. All falls were carefully documented.

Results

High scores on the index were significantly associated with falls (p < 0.001). In both study periods (1 and 2) sensitivity (87 and 89) and specificity (82 and 74) of the index were high. A significant reduction in fall rate, 86 falls in period 1 versus 66 in period 2, was achieved, (corrected for number of patients and patient days).

Conclusion

The modified index is a useful instrument for early identification of patients with a substantial risk of falling in the hospital. Early risk identification and preventive measures were successful in reducing the number of falls.

Samenvatting

Doel

Onderzocht werden het effect van vroegtijdige opsporing van patiënten met een vergroot valrisico en het effect van het nemen van preventieve maatregelen op de frequentie van vallen.

Plaats

Tien verpleegafdelingen (2 op neurologie, 5 op interne geneeskunde, en 3 op chirurgie; 276 bedden) van het St. Radboudziekenhuis te Nijmegen.

Methode

In een eerste onderzoeksperiode (5 maanden) werd in een patiënt-controle-onderzoek de validiteit van een gemodificeerde risico-index van Innes en Turman onderzocht. In een tweede, aansluitende onderzoeksperiode (5,5 maanden) werd bij alle opgenomen patiënten op de verpleegafdelingen het valrisico met de index bepaald. Bij een vergrote kans op vallen werden preventieve maatregelen genomen. De aantallen valpartijen in beide onderzoeksperioden werden vergeleken.

Resultaten

De scores van patiënten die vielen waren statistisch significant hoger (p < 0,001) dan bij hen die niet vielen. In beide onderzoeksperioden (respectievelijk 1 en 2) waren de sensitiviteit (87 en 89) en specificiteit (82 en 74) van de index hoog. In de 1e onderzoeksperiode werden 86 valpartijen gemeld, in de 2e 66. Dit betekende een significante reductie van het aantal valpartijen, gecorrigeerd voor het aantal opgenomen patiënten en ligdagen.

Conclusie

De aangepaste index is bruikbaar voor het opsporen van patiënten met een vergrote kans op vallen in het ziekenhuis. Vroege interventie aan de hand van de index is mogelijk en effectief.