Reconstructie van de tractus digestivus met een vrij dunne-darminterponaat na totale larynx-farynxextirpatie, en follow-up-resultaten

To evaluate the results of pharyngo-oesophageal reconstruction after pharyngolaryngectomy using a free jejunal interposition graft.

Design

Retrospective study.

Setting

University Hospital Dijkzigt, Rotterdam.

Patients and methods

Between 1982 and 1992, 59 selected patients (median age 63 years) undergoing laryngopharyngectomy for cancer had the continuity of the upper gastrointestinal tract restored by use of a free jejunal autograft. Twenty-three (36) had had no previous treatment and received postoperative radiotherapy. Eight patients had laryngeal tumour recurrence after irradiation and in 28 (48) patients preoperative radiotherapy had been administered.

Results

Follow-up ranged from 1-127 months (mean 37 months). Graft necrosis secondary to vascular problems initially occurred in 5 patients. In four cases the jejunum was successfully replaced by another segment and in one patient a gastric transposition was performed. Fistulas occurred in eight patients of whom four required surgery. The mortality rate was 8.5. After discharge 6 patients were reoperated on for dysphagia due to stricture formation. In four cases the distal or proximal anastomosis was revised and in the other two patients the graft was replaced, by another segment and by a colonic autograft, respectively. One year after operation 85 of the patients reported an adequate swallowing function and a normal oral intake.

The overall 5-year survival rate of this selected group of patients was 42, for those without primary lymph node involvement 66. All patients with primary locoregional metastasis died within a period of 34 months after operation.

Conclusion

Reconstruction of the upper alimentary tract after a laryngopharyngectomy with a free jejunal autograft appears to be a relatively safe procedure with an acceptable mortality and morbidity and, in patients without local lymph node involvement, good long-term results.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van de resultaten van reconstructie van de spijsweg na een larynx-farynxextirpatie met behulp van een vrij jejunuminterponaat.

Opzet

Retrospectief onderzoek.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt.

Patiënten en methoden

Het betrof 59 patiënten in de periode 1982-1992. De mediane leeftijd was 63 jaar. Van de patiënten ontvingen 28 (48) preoperatieve radiotherapie, 8 (16) patiënten waren in verband met een larynxcarcinoom in een eerder stadium bestraald en 23 (36) werden eerst geopereerd en aansluitend radiotherapeutisch behandeld.

Resultaten

De gemiddelde follow-up-duur bedroeg 37 maanden (1-127). Bij 5 patiënten trad infarcering van het interponaat op: bij 4 werd een nieuw interponaat en bij 1 een buismaag geplaatst. Een enterocutane fistel in de hals ontstond bij 8 patiënten; bij 4 van hen was operatieve correctie geïndiceerd. De operatiesterfte bedroeg 8,5. Na ontslag werden 6 patiënten in verband met fibrosering van het interponaat opnieuw geopereerd. Een jaar na operatie had 85 van de patiënten een onbelemmerde passage voor vast en vloeibaar voedsel en was onafhankelijk van fistelvoeding.

De gemiddelde 5-jaarsoverleving was 42. Voor de patiëntengroep zonder regionale lymfkliermetastasen ten tijde van operatie was die 66. Alle patiënten met positieve lymfklieren ten tijde van de operatie (n = 19) waren binnen 34 maanden overleden.

Conclusie

Reconstructie van de spijsweg met behulp van een dunne-darminterponaat na een larynx-farynxextirpatie was een relatief veilige ingreep met een acceptabele morbiditeit en operatiesterfte, en had vooral bij patiënten zonder lymfkliermetastasen goede lange-termijnresultaten.