Radiofrequente energie als behandeling voor hartritmestoornissen bij patiënten met extra atrioventriculaire verbindingen

Evaluation of the use of radiofrequent energy to interrupt accessory atrioventricular pathways.

Design

Prospective study.

Setting

University Hospital Maastricht.

Method

The outcome is presented of radiofrequency catheter ablation of accessory atrioventricular pathways in our first 50 consecutive patients, with a total of 54 accessory pathways. All but one patient suffered from symptomatic tachycardias. A catheter electrode was positioned next to the accessory pathway and 30 second pulses of 40 W radiofrequent energy were used to interrupt the connection.

Results

Complete block in conduction was accomplished in 4454 (81) of accessory pathways. No complications occurred Success rate, procedure time and radiation dose were found to be related to the location of the accessory connection. The highest success rate was found in left free wall pathways (2426; 92), the lowest in right lateral pathways which seldom occur (14; 25). The total procedure took 1-6 hours. The maximal duration of radiographic imaging was 2.5 hours.

Conclusion

Although insufficient information on long-term efficacy is available, current results support the use of radiofrequency ablation of accessory pathways in institutions with expertise in the invasive management of cardiac arrhythmias. Technical improvements leading to reduction in procedure time and radiation dose will facilitate acceptance of this technique by patient and operator.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van behandeling met radiofrequente energie voor het onderbreken van geleiding in een extra verbinding tussen boezem en kamer.

Opzet

Prospectief onderzoek.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Maastricht.

Methode

Bij 50 opeenvolgende patiënten, van wie er 49 aan ernstige paroxismale tachycardie leden, werden met behulp van geprogrammeerd elektrisch prikkelen van het hart naast de normale geleidingsverbinding tussen boezem en kamer (de atrioventriculaire knoop) in totaal 54 extra verbindingen gevonden. Na lokalisatie van deze extra verbinding werd, via een elektrodecatheter die was aangebracht op de plaats van de extra verbinding, in perioden van 30 s radiofrequente energie (40 watt) gegeven om de geleiding in de extra verbinding te onderbreken. Het succespercentage werd gecorreleerd met de plaats van de extra verbinding in het hart.

Resultaten

Complete blokkade van de geleiding werd geïnduceerd in 4454 (81) van de extra verbindingen. Er waren geen complicaties. Het succes, de duur en de stralingsdosis van de interventie bleken afhankelijk van de plaats van de extra verbinding. Het hoogste succespercentage werd gevonden bij extra verbindingen tussen linker boezem en linker kamer (2426: 92). Bij de relatief zelden voorkomende rechts lateraal gelegen extra verbinding was het succespercentage 25 (14). De duur van de procedure varieerde van ongeveer 1 tot 6 uren. De doorlichtingsduur was maximaal 2,5 uur.

Conclusie

Ofschoon lange-termijnresultaten nog onvoldoende bekend zijn, is het op grond van de genoemde bevindingen verantwoord om radiofrequente energie toe te passen voor het onderbreken van geleiding in cardiale extra verbindingen. Deskundigheid aangaande de invasieve diagnostiek en behandeling van hartritmestoornissen is echter een vereiste bij deze methode. Waarschijnlijk zullen verdere technische verbeteringen leiden tot kortere duur van de interventie en lagere stralingsdosis.