Samenvatting
Doel
De aard van de psychiatrische stoornissen te inventariseren die tijdens een vakantie optreden en die gemeld worden aan een alarmcentrale.
Opzet
Descriptief onderzoek.
Plaats
Kantoor SOS International te Amsterdam.
Methode
Met dossieronderzoek werden de gegevens achterhaald van 393 personen die een reisverzekering hadden afgesloten en die zich in de periode januari 1985-december 1989 met psychiatrische problemen tot de alarmcentrale hadden gewend. De diagnosen werden gereconstrueerd en geclassificeerd volgens DSM-III-R.
Resultaten
Gegevens waren compleet van 380 patiënten: 154 mannen en 226 vrouwen, met een gemiddelde leeftijd van respectievelijk 36 (SD: 17) en 37 jaar (SD: 19). De meldingen kwamen uit 43 verschillende landen, waarvan 43,5 uit Spanje en Griekenland. De melding kwam gemiddeld 10,2 dagen na het begin van de vakantie. Van de personen met een reisverzekering reisde 55 alleen en 45 in een groep. Paranoïde stoornis kwam het frequentst voor (21,2), schizofrenie relatief weinig (8,4). Bij 65 van alle meldingen ging het om een recidief van een psychiatrische stoornis.
Conclusie
Het recidiefpercentage was vergelijkbaar met dat van eerdere onderzoeken. Opvallend veel patiënten reisden alleen. Ver reizen geeft een grotere kans op aanvraag voor repatriëring bij een alarmcentrale. Patiënten met een schizofrene stoornis slagen er minder in op hun vakantiebestemming te arriveren.
Reacties