Psychische belasting reden afhaken vruchtbaarheidsbehandeling

De spanning en het verdriet die subfertiliteit en de behandeling daarvan met zich meebrengen zijn de meest genoemde reden om die behandeling te staken. Een lage slagingskans is een andere veelgenoemde reden. Dat is de belangrijkste conclusie van een onderzoek in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. Geld speelt nauwelijks een rol in de overwegingen (Hum Reprod., doi: 10.1093/humrep/dep340).

Fertiliteitsarts Monique Brandes verrichtte in het Jeroen Bosch Ziekenhuis een retrospectief cohortonderzoek onder alle 1391 paren die van 2002 tot en met 2006 de fertiliteitspolikliniek bezochten. Van hen stopten 319 paren, ruim driekwart (76,8%) op eigen initiatief, vóórdat zwangerschap tot stand kwam. De meesten (68,6%) zelfs voordat met IVF/ICSI-behandeling werd begonnen.

De redenen om te stoppen waren verschillend in de opeenvolgende stadia van de behandeling. Na het eerste polibezoek en vóór de eerste behandeling noemt de grootste groep stoppers ‘afwijzing van vruchtbaarheidsbehandeling’ als reden. Tijdens de diagnostische fase spelen vooral relatieproblemen. Tijdens behandeling – met bijvoorbeeld intrauterine inseminatie of ovulatie-inductie of met IVF/ICSI – telt vooral de psychische belasting. Na drie IVF/ICSI behandelingen voert de lage slagingskans de boventoon.

Die prognostische overwegingen zijn – in alle stadia – ook de meest genoemde reden in de 74 gevallen dat artsen tegen voortzetting van de behandeling adviseerden. Soms speelden ook gezondheidsproblemen en de leeftijd van de patiënte een rol.

Brandes en haar medeauteurs opperen dat beter inzicht in de motieven van paren die stoppen met fertiliteitsbehandeling kan helpen om de zorg patiëntgerichter te maken. Bijvoorbeeld door meer te investeren in het voorkomen en opvangen van emotionele problemen.

Van de stoppers raakte overigens zo’n 10% zonder medische hulp in verwachting – de vroege afhakers vanzelfsprekend vaker dan de paren die na drie mislukte IVF/ICSI-pogingen de handdoek in de ring gooiden. (Bijdrage: Esther van Osselen.)