Zie ook de artikelen op bl. 768 en 787.
De behandeling van prostaatkanker is gekenmerkt door controversen. Dat begon al toen Young in 1905 de radicale prostatectomie voor vroege stadia introduceerde.1 Met de komst van de hormonale therapie zijn de controversen alleen maar toegenomen.2 Daarvoor is een aantal oorzaken aan te wijzen:
1. Het is een tumor van de oudere man. Een 90-jarige heeft 90 kans dat een prostaatcarcinoom bij hem gevonden wordt, maar zal vaker aan andere oorzaken overlijden. Het is moeilijk te bewijzen, maar bepaald niet onaannemelijk dat een aantal patiënten, bij wie een vroeg stadium (toevallig) gevonden wordt en die “genezen” met radicale prostatectomie of bestraling, even lang geleefd zou hebben zonder deze ingrijpende behandeling en met weinig klachten.
2. Een aantal patiënten krijgt een sneller groeiende tumor, die veel klachten geeft en levenbedreigend kan zijn. Dat wijst erop dat we te maken hebben…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties