Prolactinoom; diagnostiek en behandeling

Klinische praktijk
A.J. van der Lely
W.W. de Herder
L.J. Hofland
S.W.J. Lamberts
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:1445-9

Zie ook de artikelen op bl. 1429, 1432, 1436, 1441, 1449 en 1455.

Hypofyseadenomen zijn frequent voorkomende tumoren bij de mens. In post-mortemonderzoeken varieert de incidentie van 6 tot 23.12 Door de introductie van immunohistochemische technieken is het mogelijk geworden om in grote reeksen materiaal van hypofyseresectieoperaties de prevalentie van de verschillende hypofysetumoren vast te stellen. Prolactine-producerende hypofyseadenomen, prolactinomen, omvatten ongeveer 30 van de totale groep hypofysetumoren.34

Door de recente introductie van nieuwe medicamenten is de behandeling van prolactinomen verder vereenvoudigd. Daarnaast bestaat er een toenemende belangstelling voor de niet-endocriene effecten van het hormoon prolactine, bijvoorbeeld in de immunologie.

Pathofysiologie

Prolactine wordt geproduceerd door de lactotrope cellen in de hypofysevoorkwab. De hypofysaire prolactineproductie wordt continu geremd door dopamine, dat via de hypofysepoortader vanuit de hypothalamus naar de hypofyse wordt getransporteerd. Prolactine is het enige bekende hypofysevoorkwabhormoon waarvan de afgifte voornamelijk wordt gereguleerd door remming. Een…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt, afd. Interne Geneeskunde III, Dr. Molewaterplein 40, 3015 GD Rotterdam.

Dr.A.J.van der Lely, dr.W.W.de Herder en prof.dr.S.W.J.Lamberts, internisten; dr.L.J.Hofland, bioloog.

Contact dr.A.J.van der Lely

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties