– Velen zullen bij dit bericht terugdenken aan hun opleidingsjaren in paviljoen I van het Wilhelmina Gasthuis. Formijne leerde ons het vak, met vaste hand en uitermate kritisch, wars van modieuze zaken, hoofd- en bijzaken scherp analyserend, gebaseerd op een zeer brede klinische en theoretische kennis. Geen dogmaticus zijnde en een hekel hebbend aan show en te enthousiaste eenzijdige benadering van het complexe klinische gebeuren, was hij daarmede ook een wat koele, afstandelijke leermeester, althans voor degenen die hem minder goed kenden. Hij had (en heeft nog!) een feilloos instinct voor wat belangrijk was, waar voor de toekomst ‘wat in…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:1216
Reacties