Zie ook de artikelen op bl. 1708 en 1712.
Bij het stellen van de diagnose ‘syfilis’ zijn anamnese, klinisch beeld, microscopisch en serologisch onderzoek belangrijk. Treponema pallidum, de verwekker van syfilis, kan bij primaire en secundaire syfilis worden aangetoond met donkerveld-microscopisch onderzoek van exsudaat van respectievelijk het ulcus durum en eventuele condylomata lata. Serologisch onderzoek is relevant voor het vaststellen van het stadium van de ziekte, het beoordelen van het succes van de therapie en het herkennen van een nieuwe infectie.1
In de nabije toekomst zal de polymerase-kettingreactie (PCR) bij de diagnostiek van syfilis mogelijk een belangrijke rol gaan spelen. De interpretatie van uitslagen van serologisch onderzoek bij de diagnostiek van syfilis levert meestal geen problemen op, maar kan in de praktijk soms toch moeilijk zijn. Dit heeft meerdere oorzaken. Aan de hand van 3 casussen wordt dit geïllustreerd.
Ziektegeschiedenissen
Patiënt A, een 29-jarige vrouwelijke prostituée afkomstig uit…
Reacties