Zie ook het artikel op bl. 1585.
Ruim dertig jaren zijn er voorbijgegaan sinds Bruton als eerste een patiënt met een immunodeficiëntieziekte als zodanig herkende, met succes behandelde en beschreef.1 De daarop volgende decennia hebben een zeer omvangrijke ontwikkeling van de immunologie te zien gegeven. Immunodeficiëntieziekten hebben in deze ontwikkeling een belangrijke rol gespeeld, omdat deze ziektemodellen als gids fungeerden voor onderzoek van opbouw en functie van het normale immuunsysteem. Ook Nederlandse onderzoekers hebben daaraan een waardevolle bijdrage geleverd. Door de WHO werd onlangs een hernieuwd classificerend overzicht gegeven van ongeveer 30 thans bekende primaire immunodeficiënties.2 Daarbij moet worden aangetekend dat de aanduiding primair in principe niet meer juist is daar waar de oorzaak van een immunodeficiëntie kon worden vastgesteld; dat is in een aantal gevallen realiteit, zoals later zal worden uiteengezet. Kliniek en laboratorium hebben elkaar bij het verkrijgen van een dieper inzicht vaak wederkerig bevrucht. De…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties