Primaire en secundaire erythermalgie

Inleiding

In 1878 beschreef Mitchell voor het eerst een symptomencomplex waarvan zéér pijnlijke voeten de voornaamste kenmerken waren.1 Bij de beschreven patiënten ging de brandende pijn gepaard met roodheid en zwelling van de extremiteiten. De klachten konden steeds worden uitgelokt door inspanning en warmte; verlichting trad op bij rust of koude. Mitchell noemde dit beeld erytromelalgie; samengesteld uit de Griekse woorden ‘erythros’ (rood), ‘melos’ (extremiteiten) en ‘algos’ (pijn). In 1938 wilden Smith en Allen een belangrijk kenmerk van het symptomencomplex benadrukken, namelijk warmte (‘thermos’) en stelden de meer beschrijvende term ‘erythermalgie’ voor.2 Sedertdien is er in de literatuur een grote begripsverwarring ontstaan en werden de termen ‘erytromelalgie’ en ‘erythermalgie’, zowel primair als secundair, gebruikt voor een scala aandoeningen met dezelfde symptomen.34 Recentelijk hebben wij een classificatie voorgesteld waarbij patiënten met rode, pijnlijke en gezwollen gewrichten worden ingedeeld naar erytromelalgie en primaire of secundaire erythermalgie.5-7 In…