Preventie van het melanoom van de huid

- Cutaneous melanoma exhibited a rapidly increasing incidence during the 70s and 80s. As a consequence primary and secondary prevention campaigns were developed, starting in Australia, where the incidence was by far the highest, but later also in the Netherlands.

- Mortality from melanoma in the Netherlands is stable at a rate of 2.4 per 100,000 person years since 1980. The melanoma incidence has stabilized since 1989 at a level of about 11 per 100,000.

- In the development of the melanoma it is not so much the accumulated exposure to sun that is of importance, as in squamous carcinoma, but rather incidental serious sunburn. It is especially exposure at an early age that increases the risk of melanoma as well as that of basal cell carcinoma.

- Primary prevention must be focussed on avoiding sunburn in young people.

- Secondary prevention can be realised by frequent controls of risk groups and a raised awareness for changing moles in the general population but also in physicians who see patients' skins for whatever reason.

Samenvatting

- Het melanoom van de huid vertoonde een snel stijgende incidentie in de jaren zeventig en tachtig. Dientengevolge werden campagnes gevoerd ter primaire en secundaire preventie, allereerst in Australië, later ook in Nederland.

- In Nederland is de mortaliteit van het melanoom sinds 1980 stabiel op een niveau van 2,4 per 100.000 persoonsjaren. De incidentie stabiliseert zich sinds 1989 op ongeveer 11 per 100.000.

- Bij het ontstaan van het melanoom is niet zozeer de gecumuleerde zonexpositie van belang, zoals bij plaveiselcelcarcinoom, maar veel meer incidentele ernstige zonverbrandingen. Vooral blootstelling op jonge leeftijd verhoogt het risico op melanoom, evenals dat van basalecelcarcinoom.

- Bij de primaire preventie van het melanoom is vooral het voorkomen van zonverbranding op jonge leeftijd van belang.

- Secundaire preventie is het beste te verwezenlijken door controle van risicogroepen en een verhoogde oplettendheid op veranderende moedervlekken onder de bevolking, maar ook bij artsen die om welke reden dan ook de huid van patiënten te zien krijgen.