Preventie van diabetes mellitus type 2

- Diabetes mellitus type II is a major clinical and public health problem and is therefore a candidate for several primary and secondary preventive strategies. Further research on the effects and side effects of both types of prevention is required before it is possible to accurately determine which prevention strategy is most suitable. Research into primary prevention should not only focus on the effect of the strategy on diabetes itself, but also on its complications. With respect to diabetic screening, it is advisable to investigate the cost-effectiveness of several screening strategies. As opportunistic screening is becoming the predominant current practice, a cost-effectiveness study of screening strategies should be started in the short term due to increasing difficulties in selecting a control group.

Zie ook het artikel op bl. 1681.

Diabetes mellitus type 2 is een groot volksgezondheidsprobleem, dat met de huidige vergrijzing alleen maar in omvang zal toenemen.1 Het wordt daarom steeds belangrijker om te weten wat het effect zou kunnen zijn van maatregelen om diabetes mellitus te voorkómen (primaire preventie) of vroeger op te sporen (secundaire preventie). In dit artikel gaan wij in op een aantal van de mogelijke preventiestrategieën.

primaire preventie

Het doel van primaire preventie is om ziekte te voorkómen bij die individuen in de bevolking die daarvoor ‘at risk’ zijn. Hiertoe moeten één of meerdere risicofactoren van die ziekte bekend zijn. Diabetes type 2 kent diverse risicofactoren.

Leeftijd en familieanamnese zijn voorbeelden van risicofactoren die niet te modificeren zijn. Risicofactoren waarbij wel ingegrepen kan worden zijn bijvoorbeeld overgewicht, lichamelijke inactiviteit, voeding (onder andere verzadigde vetten), roken en overmatig alcoholgebruik. Overgewicht en lichamelijke inactiviteit zijn de twee…