Er is een toenemend enthousiasme bij overheden en zorgverzekeraars om de kwaliteit van zorg te optimaliseren door het introduceren van prestatiefinanciering. Financiële prikkels, gebaseerd op prestatie-indicatoren, zouden het gedrag van artsen positief beïnvloeden. Dat klinkt niet onlogisch. Maar over het effect is opvallend weinig bekend.
In de internationale literatuur verschijnen nu de eerste effectmetingen van het invoeren van prestatiefinanciering in de Britse gezondheidszorg. Een onverdeeld succes lijkt het niet te zijn. Een recent gepubliceerd onderzoek in BMJ toonde geen enkel effect aan van prestatiefinanciering bij Britse patiënten met hypertensie.1 Ongewenste effecten van het systeem zijn er ook.2 Groot inzetten op de invoering van prestatiefinanciering naar het Britse model in de Nederlandse gezondheidszorg lijkt daarom niet gerechtvaardigd.
Prestatiefinanciering: geen of hoogstens tijdelijk effect
In april 2004 introduceerde de Britse overheid een veelomvattend en financieel zeer omvangrijk prestatiefinancieringsmodel in de National Health Service, ook bekend als het ‘Quality and Outcomes…
Reacties