Posttraumatische stress-stoornissen

Klinische praktijk
W. op den Velde
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1586-93

Zie ook de artikelen op bl. 1580, 1581, en 1594.

Zowel in wetenschappelijke publikaties als in romans zijn talloze beschrijvingen te vinden van de menselijke reacties op rampen en geweldservaringen. Vanaf haar ontstaan wordt de mensheid geconfronteerd met natuurrampen, oorlogen en gewelddadige dood. Het algemene patroon van de acute reacties op zulke schokkende gebeurtenissen bestaat uit drie fases:1

1. Inwerking van de verschrikking, waarbij de meeste mensen versuft en verbijsterd zijn.

2. Aanpassing, waarin bij de overlevenden geleidelijk aan het zelfbewustzijn en de controle over het gedrag terugkeren. In deze fase zijn de eerste uitingen van angst en boosheid waar te nemen.

3. De posttraumatische fase, waarin uiteenlopende en zeer langdurige veranderingen kunnen optreden.

De posttraumatische stress-stoornis

Ontstaan van het concept

In 1871 beschreef Da Costa het ‘irritable heart syndrome’, een uitputtingstoestand die bij militairen na belastende frontervaringen kon ontstaan.2 Oppenheim introduceerde aan het eind van de…

Auteursinformatie

St. Lucas Ziekenhuis, afd. Psychiatrie, Jan Tooropstraat 164, 1061 AE Amsterdam.

Dr.W.Op den Velde, psychiater, tevens medisch adviseur van de Stichting 1940-1945.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties