Postprandiale glucosepieken in de pathogenese van hart- en vaatziekten bij diabetes mellitus; consequenties voor de metabole regulatie

- It has been shown both in type 1 and in type 2 diabetes that optimal glucose control retards the development of diabetes-related complications.

- The concentration of glycated haemoglobin (HbA_1c) is a measure of metabolic control during the previous five weeks.

- Several studies have indicated that an elevated blood glucose level after an oral glucose tolerance test or after a meal (2-hour value: 7-11 mmol/l) is a better risk indicator for future cardiovascular disease and death than the level of fasting blood glucose or HbA_1c.

- Increased glucose auto-oxidation, labile glycosylation and intracellular activation of the polyol pathway leading to increased oxidative stress are believed to play an important pathophysiological role.

- In addition, direct stimulatory effects of glucose on specific intracellular signalling peptides, such as protein kinase C, as well as a direct effect on the vessel walls also play a role.

- In future studies the challenge will be to demonstrate the specific effects of improved postprandial blood-glucose control, and to separate these out from the general effects of intensive therapy with oral medication and insulin on glucose control.

- People suffering from diabetes are best advised to direct their self control also at the bloodglucose level 1.5-2 h after a meal.

Samenvatting

- Het is gebleken dat het bereiken van zo normaal mogelijke bloedglucosewaarden het ontstaan van diabetische complicaties kan voorkomen, zowel bij personen met diabetes mellitus type 1 als type 2.

- De concentratie van geglyceerd hemoglobine (HbA_1c) is een maat voor de metabole regulatie van de voorafgaande 5 weken.

- In vele studies in verschillende populaties is gebleken dat een verhoogde bloedglucosespiegel na belasting (2-uurswaarde: 7-11 mmol/l) een betere risico-indicator is voor het ontstaan van hart- en vaatziekten en sterfte dan de nuchtere bloedglucose of het HbA_1c-niveau.

- Een toegenomen oxidatieve stress door een toegenomen productie van vrije radicalen ligt hier waarschijnlijk aan ten grondslag en men veronderstelt dat 3 mechanismen, te weten glucoseauto-oxidatie, labiele glycosylering en intracellulaire activatie van de polyolroute, hierbij een rol spelen.

- Een rechtstreekse activering van specifieke intracellulaire signaalwegen, bijvoorbeeld via proteïnekinase C, is mogelijk tevens van belang, evenals directe effecten van glucose op de vaatwand.

- Het zal niet eenvoudig zijn om in prospectieve studies de specifieke effecten van betere postprandiale bloedglucosecontrole aan te tonen, los van de algemene effecten die intensieve therapie met orale medicatie en insuline heeft op de glucoseregulatie.

- Het lijkt verstandig dat personen met diabetes hun zelfcontrole mede richten op de bloedglucosewaarde 1,5-2 h na een maaltijd.