Poikilothermie

Klinische praktijk
A. Hermus
G. Pieters
J. Burghouts
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1745-7

Dames en heren,

De mens is, in tegenstelling tot vele diersoorten, homeotherm. Dit wil zeggen dat hij binnen een wijde spreiding van omgevingstemperaturen in staat is zijn lichaamstemperatuur op een relatief stabiel niveau te handhaven. Wanneer de lichaamstemperatuur te hoog dreigt te worden, zorgen regelmechanismen (perifere vasodilatatie, verhoogde zweetproduktie) er voor dat extra warmte wordt afgegeven. Wordt de temperatuur van het lichaam te laag, dan leiden verhoogde warmteproduktie door rillen en verminderde warmteafgifte door perifere vasoconstrictie voor een aanpassing in de omgekeerde richting. Deze regelmechanismen worden vanuit het centrale zenuwstelsel, vooral vanuit het gebied van de hypothalamus, gestuurd. Bij stoornissen in deze regelmechanismen kan een situatie ontstaan waarbij de lichaamstemperatuur varieert met de omgevingstemperatuur (poikilothermie). In ons klimaat betekent zulks dat doorgaans de temperatuur tot hypothermie zal neigen.

Een lichte stoornis van de thermoregulatie komt bij oudere mensen relatief frequent voor, bij jongeren is dit uiterst zeldzaam. Onlangs behandelden wij…

Auteursinformatie

Sint Radboudziekenhuis, afd. Endocriene Ziekten, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Dr.A.Hermus en dr.G.Pieters, internisten.

Groot Ziekengasthuis, afd. Interne Geneeskunde, 's-Hertogenbosch.

Dr.J.Burghouts, internist.

Contact dr.A.Hermus

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties