Pleuramesothelioom bij vrouwen in verband gebracht met milieublootstelling aan asbest

To determine whether local environmental exposure to asbestos in the community of Hof van Twente, the Netherlands (which houses a large asbestos cement facility and has a serious environmental asbestos pollution problem), is accompanied by an increased mortality due to pleural mesothelioma among women.

Design

A descriptive, ecologic-epidemiological study.

Method

Twenty-nine women with a verified diagnosis of pleural mesothelioma were selected from 810 requests for compensation submitted to a specialised lawyers’ office in the period 1990-2002. Information on asbestos exposure from occupational, household, environmental or unknown sources was obtained. The place of residence was compared to information on sources of asbestos in the immediate environment derived from the settlement ‘Asbestos removal in the environment’. The expected number of cases of pleural mesothelioma among women was estimated on the basis of the observed mortality in the Netherlands in the period 1996-2002. A standardised mortality ratio (SMR) was calculated as the ratio of observed cases divided by the number of expected cases of pleural mesothelioma × 100.

Results

In total, 5 cases of pleural mesothelioma were identified among women without occupational or household exposure to asbestos. The age at diagnosis varied from 38 to 81 years. Each case was exposed to asbestos in the direct vicinity of the residence through walking and cycling over local roads metalled with asbestos cement scrap material. The expected number of cases of mortality due to pleural mesothelioma in the town of Hof van Twente for the period 1996-2002 was about 0.46. The SMR was 1090 (95 CI: 465-2551), indicating a 10-fold increase in risk.

Conclusion

The increased mortality of pleural mesothelioma was most probably due to environmental exposure to asbestos. This finding agrees with comparable studies in other countries.

Samenvatting

Doel

Vaststellen of lokale milieublootstelling aan asbest in de gemeente Hof van Twente, met een grote asbestcementfabriek en een omvangrijke asbestverontreiniging, samengaat met een verhoogde sterfte aan pleuramesothelioom onder vrouwen.

Opzet

Beschrijvende, ecologische epidemiologische studie.

Methode

Uit 810 aanvragen voor schadeclaimprocedures bij een gespecialiseerde advocaat in de periode 1990-2002 werden 29 vrouwen geselecteerd met een geverifieerde diagnose ‘pleuramesothelioom’. In interviews werd vastgesteld of er asbestblootstelling was: beroepsmatige, huishoudelijke, milieublootstelling of onbekende. De woonplaats van geselecteerde gevallen werd vergeleken met bronnen van asbest in de directe woonomgeving, zoals vastgesteld in de regeling ‘Sanering asbestwegen’. Het verwachte aantal pleuramesotheliomen onder vrouwen werd geschat op basis van de waargenomen sterfte in de periode 1996-2002. Het gestandaardiseerde sterftequotiënt (SMR) werd berekend als de ratio van geobserveerd en verwacht aantal gevallen van pleuramesothelioom × 100.

Resultaten

Er waren 5 gevallen van pleuramesothelioom onder vrouwen zonder blootstelling aan asbest in beroep of huishouden. De leeftijd bij diagnose varieerde van 38 tot 81 jaar. In alle gevallen was in de directe nabijheid van de woning sprake van met asbest verharde wegen en paden, waarover deze vrouwen regelmatig liepen en fietsten. Het verwachte aantal sterfgevallen door pleuramesothelioom in de gemeente Hof van Twente over de periode 1996-2002 bedroeg ongeveer 0,46. De SMR was 1090 (95-BI: 465-2551), hetgeen duidt op een sterfte van ruim 10 maal de verwachte waarde.

Conclusie

De geconstateerde oversterfte aan pleuramesothelioom bij vrouwen werd waarschijnlijk veroorzaakt door lokale asbestblootstelling in het milieu en komt overeen met die in vergelijkbare studies in het buitenland.