Perforatorlappen - de evolutie van een reconstructieve chirurgische techniek

– Trauma, oncological resections and pressure sores can cause major soft tissue defects. The evolution of cutaneous, myocutaneous, and fasciocutaneous flaps currently makes possible the restoration of contour and, in many cases, function. This evolution was closely related to the increased understanding of the vascular anatomy of the skin and subcutis and has led to the development of perforator flaps.

– A perforator flap is a large flap of skin that survives on a single vascular stalk that perforates the muscle, referred to in brief as a ‘perforator’. This has its origin in a larger vascular stalk that runs beneath the muscle. The vascular stalk of such a perforator flap can be lengthened by dissecting the perforator from the muscle in continuity with the vessels running beneath the muscle. Moreover, the larger diameter of these vessels facilitates the creation of a vascular anastomosis in the receptor area.

– By the use of such perforator flaps, proper innervation and a good blood supply to the flap can be combined with less morbidity at the donor site. Important possibilities include the filling of a dorsal (decubitus) defect and breast reconstruction.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2392-8

Samenvatting

– Traumata, oncologische behandelingen of decubitus kunnen in ernstige weefseldefecten resulteren. Dankzij de evolutie van cutane, myocutane, en fasciocutane weefseltransposities is het tegenwoordig mogelijk om contour en vaak ook functie te herstellen. Deze evolutie was sterk gerelateerd aan een toegenomen inzicht in de vaatvoorziening van de huid en heeft geleid tot de ontwikkeling van perforatorlappen.

– Een perforatorlap is een huidlap die overleeft op één door de spier perforerende vaatsteel, kortweg ‘perforator’ genoemd. Deze ontspringt uit een grotere vaatsteel die onder de spier verloopt. Door de perforator uit de spier vrij te prepareren in continuïteit met de onder de spier liggende vaten, kan de vaatsteel van zo’n perforatorlap langer gemaakt worden. Bovendien vergemakkelijkt de grotere diameter van de betreffende vaten het aanleggen van een vaatanastomose in het receptorgebied bij het gebruik als vrije lap.

– Door de toepassing van zulke perforatorlappen kunnen een goede bloedvoorziening en innervatie van de lap worden gecombineerd met een geringere morbiditeit in het donorgebied. Twee mogelijke toepassingen zijn het opvullen van een dorsaal (decubitus)defect en borstreconstructie.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2392-8