Percutane transluminale coronaria-angioplastiek bij het dreigende myocardinfarct

- The prognosis of an impending myocardial infarction is difficult to determine because of the heterogeneity of clinical and angiographic findings. This article gives the results of percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA) in 469 patients with this clinical syndrome. The primary success rate was 88. Since the introduction of the steerable balloon catheter system the success rate increased to 90. Hospital mortality was 1. The success rates for the three coronary arteries were similar. Actuarial total five-year survival was 94 and after five years actuarially 79 of the patients are asymptomatic and have not sustained a myocardial infarction. Altogether almost 9 of the 469 patients eventually underwent aorto-coronary bypass surgery. The angiographical recurrence rate was 28; however, because of the imcompleteness of angiographic follow-up the success rate is probably higher. Based on the intention to treat principle long-term success rate for PTCA in patients with impending myocardial infarction is 72. In the subgroup of 240 patients with an isolated severe obstruction in the left anterior descending coronary artery 75 is angina-free after five years. It is concluded that PTCA is very successful in patients with impending myocardial infarction and suitable coronary anatomy, not only where the primary success rate is concerned, but also regarding long-term clinical effects and possibly also chances of survival.

Samenvatting

Beschreven worden de resultaten van percutane transluminale coronaria-angioplastiek (PTCA) bij 469 patiënten met een dreigend myocardinfarct. Het primaire succespercentage bedroeg 88. Sedert het gebruik van een balloncathetersysteem met een stuurbare voerdraad is dit 90. De sterfte bedroeg 1. De succespercentages voor de diverse kransvatgebieden verschilden niet duidelijk.

De actuariële totale 5-jaarsoverleving bedroeg 94. Na 5 jaar is 79 van de patiënten (actuarieel) nog klachtenvrij, zonder een myocardinfarct te hebben doorgemaakt. Uiteindelijk werd aortocoronaire bypass-chirurgie verricht bij 9 van de 469 patiënten. Het angiografisch vastgestelde recidiefstenosepercentage bedroeg 28, doch dit getal ligt door het onvolledig zijn van de angiografische follow-up waarschijnlijk belangrijk lager (18). Uitgaande van het ‘intention to treat’-principe wordt het lange-termijnsucces van PTCA bij patiënten met het klinische beeld van een dreigend myocardinfarct 72. In de subgroep van 240 patiënten met een geïsoleerde ernstige vernauwing in de ramus descendens anterior is na 5 jaar 75 vrij van angina pectoris.

PTCA is waardevol in geval van een dreigend myocardinfarct bij patiënten met coronaire afwijkingen die ervoor toegankelijk zijn, niet alleen door het succespercentage van de ingreep, maar vooral ook door het klinische effect op langere termijn; bovendien vergroot PTCA vermoedelijk de overlevingskans.