Samenvatting
Van april 1989 tot april 1991 werden 105 patiënten met maligne obstructie-icterus palliatief behandeld met percutane plaatsing van een metalen zelfexpanderende galweg-endoprothese (een zogenaamde Wallstent). Van deze patiënten hadden 60 een ductus choledochus-obstructie en 45 een obstructie ter hoogte van de leverhilus. De geplaatste endoprothesen hadden steeds een diameter van 1 cm, de lengte varieerde van 3,5-10,5 cm.
Er overleden 50 patiënten met ductus choledochus-obstructie 0,2-12 maanden (mediaan 3 maanden) na endoprotheseplaatsing. Bij 2 patiënten waren er ten tijde van het overlijden aanwijzingen voor cholangitis (icterus plus koorts). Een hernieuwde interventie vanwege een slecht functionerende endoprothese werd uitgevoerd bij 2 patiënten. Er waren 10 patiënten in leven zonder icterus na 1-8 maanden (mediaan 5 maanden).
Bij 40 van de 45 patiënten met hilaire obstructies werd het bilirubinegehalte van het serum weer normaal. Er overleden 26 patiënten na 0,7-18 maanden (mediaan 5 maanden), 5 patiënten hadden ten tijde van het overlijden cholangitis. Er waren 19 patiënten in leven 1-21 maanden (mediaan 7 maanden) na plaatsing van de endoprothese. In totaal werd bij 13 patiënten (29) opnieuw een interventie uitgevoerd. De meest voorkomende reden was tumorgroei langs en in de endoprothese. De plaatsingsprocedure en de aanwezigheid van de endoprothese werden als oorzaken beschouwd van de volgende complicaties: een bloeding na ballondilatatie van de stenose bij 1 patiënt, duodenumulceraties bij 2 patiënten en een letaal verlopende ductus choledochus-perforatie bij 1 patiënt.
Geconcludeerd wordt dat het percutaan plaatsen van zelfexpanderende endoprothesen een veilige methode is die een goede palliatie biedt bij patiënten met maligne obstructie-icterus.
Reacties