Pathofysiologische basis van het 'adult respiratory distress syndrome': de rol van leukocyten en zuurstofradicalen

Zie ook het artikel op bl. 122.

Inleiding

Het ‘adult respiratory distress syndrome’ (ARDS) is een vorm van acute beschadiging van parenchymweefsel die tot uiting komt in de long. Histologisch is er sprake van diffuse alveolaire schade als resultaat van een complexe reactie in de microcirculatie van de long, met hemodynamische veranderingen, ophoping van granulocyten en bloedplaatjes en beschadiging van capillair endotheel en alveolair epitheel. Dit leidt tot een verhoogde permeabiliteit van de alveolo-capillaire membraan, met als gevolg celrijk en eiwitrijk interstitieel en intra-alveolair oedeem. Door deze pathofysiologische veranderingen worden de ventilatie en de bloedcirculatie in het longweefsel ernstig verstoord, met als uiteindelijk gevolg hypoxemie, hypercapnie en acidose.

De pathofysiologische processen tijdens ARDS vinden meestal niet alleen plaats in de long, maar ook in andere organen, zoals nieren, lever, milt en hart, zodat kan worden gesproken van ‘multiple organ failure’.12 Aangezien onafhankelijk van de aandoeningen die hebben geleid…