Passief roken en longkanker: een nieuw rapport in perspectief

Opinie
T.A. van Barneveld
P. Borst
F.E. van Leeuwen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:132-6
Abstract

Begin deze zomer laaide in Nederland weer de discussie op over de gezondheidseffecten van passief roken. Directe aanleiding vormde de presentatie – door de directeur van de sigarettenfabrikant Philip Morris Europe – van een wetenschappelijk rapport dat door een Europese werkgroep van 6 deskundigen werd opgesteld over passief roken in relatie tot het risico van longkanker.1 De conclusie van dit rapport luidt dat er onvoldoende bewijs is dat omgevingstabaksrook het risico van longkanker verhoogt. In samenhang hiermee verschenen vervolgens advertenties waarin de tabaksgigant de gezondheidsrisico's van passief roken als geringer beoordeelde dan die verbonden aan de consumptie van onder andere peper, koekjes, gechloreerd drinkwater en melk. Deze reclamecampagne, die in strijd bleek te zijn met de Nederlandse Reclame Code, leidde tot zoveel discussies in de media dat het Philip Morris‘ rapport bijna werd vergeten. Toch is ons gebleken dat het rapport zijn weg heeft gevonden naar veel Nederlandse bedrijven…

Auteursinformatie

Het Nederlands Kanker Instituut, Plesmanlaan 121, 1066 CX Amsterdam.

Afd. Epidemiologie: ir.T.A.van Barneveld en mw.dr.ir.F.E.van Leeuwen, epidemiologen.

Afd. Moleculaire Biologie: prof.dr.P.Borst, biochemicus.

Contact mw.dr.ir.F.E.van Leeuwen

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties