Palliatieve behandeling voor slokdarmkanker met passageklachten: gunstiger uitkomsten van eenmalige inwendige brachytherapie dan van plaatsing van een zelfexpanderende stent; multicentrisch, gerandomiseerd onderzoek

To compare the results of single-dose internal irradiation (brachytherapy) and self-expanding metal stent placement in the palliation of oesophageal obstruction due to cancer of the oesophagus.

Design

Randomised trial.

Method

In the period from December 1999-Juny 2002, 209 patients with dysphagia due to inoperable carcinoma of the oesophagus were randomised to placement of an Ultraflex stent (n = 108) or single-dose (12 Gy) brachytherapy (n = 101). Primary outcome was relief of dysphagia; secondary outcomes were complications, persistent or recurrent dysphagia, health-related quality of life, and costs. Patients were followed up by monthly home visits from a specialised nurse.

Results

Dysphagia improved more rapidly after stent placement than after brachytherapy, but long-term relief of dysphagia was better after brachytherapy. Stent placement resulted in more complications than did brachytherapy (36/108 (33) versus 21/101 (21); p = 0.02), due mainly to an increased incidence of late haemorrhage in the stent group (14 versus 5; p = 0.05). The groups did not differ with regard to the incidence of persistent or recurrent dysphagia or median survival (p > 0.20). In the long term, quality-of-life scores were higher in the brachytherapy group. Total medical costs were also similar for both treatments: € 8,215 for stent placement and € 8,135 for brachytherapy.

Conclusion

Brachytherapy provided better long-term relief of dysphagia than did stent placement and also produced fewer complications. Brachytherapy is therefore recommended as the preferred treatment for the palliation of dysphagia due to oesophageal cancer.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2800-6

Samenvatting

Doel

Vergelijking van de resultaten van eenmalige inwendige bestraling (brachytherapie) en plaatsing van een zelfexpanderende stent voor de palliatieve behandeling van passageklachten ten gevolge van slokdarmkanker.

Opzet

Gerandomiseerd onderzoek.

Methode

In de periode december 1999-juni 2002 werden 209 patiënten met passageklachten ten gevolge van een inoperabel slokdarmcarcinoom gerandomiseerd voor stentplaatsing (Ultraflex-stent; n = 108) of eenmalige brachytherapie met een dosis 12 Gy. De primaire uitkomst van het onderzoek was de vermindering van voedselpassageklachten, secundaire uitkomsten waren complicaties, kwaliteit van leven, hernieuwde passageklachten en kosten. De follow-up bestond uit huisbezoeken door een gespecialiseerde verpleegkundige.

Resultaten

Na stentplaatsing trad er een snellere verbetering van passageklachten op, maar deze verbetering was over de gehele periode beter na brachytherapie. Het totale aantal complicaties was hoger in de stentgroep dan in de brachytherapiegroep: 36/108 (33) versus 21/101 (21), p = 0,02, voornamelijk door meer bloedingen in de stentgroep (14 versus 5; p = 0,05). Het aantal persisterende of hernieuwde passageklachten was gelijk in beide groepen, evenals de mediane overleving (p > 0,20). De kwaliteit van leven was op de lange termijn beter in de brachytherapiegroep. De totale kosten waren gelijk voor beide behandelingen: voor de stentbehandeling € 8215,– versus voor de brachytherapie € 8135,–.

Conclusie

Brachytherapie gaf een effectievere vermindering van de passageklachten vergeleken met stentplaatsing en er traden tevens minder complicaties op. Brachytherapie wordt daarom geadviseerd als voorkeursbehandeling voor de palliatie van passageklachten ten gevolge van slokdarmkanker.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:2800-6