Inleiding
Activatie van T-cellen treedt op na herkenning door deze cellen van lichaamsvreemde peptiden op antigeen-presenterende cellen (APC). Deze activatie gaat gepaard met een veelheid aan moleculaire, biochemische en cellulaire veranderingen.12 Deze veranderingen vormen de basis van de overgang van de rustende T-cel naar de geactiveerde T-cel, die in staat is diverse effectorfuncties, zoals helper-, cytolytische en suppressorfuncties, uit te oefenen.
Naast een toename in celgrootte en veranderingen in de dichtheid van het chromatine, wordt waargenomen dat de geactiveerde T-cellen een verscheidenheid aan cytokinen secerneren. Die kunnen zich binden aan reeds aanwezige of nieuw tot expressie gebrachte receptoren voor deze factoren op de membraan van T-cellen en andere cellen. De synthese van deze groeifactoren en van hun receptoren begint vaak al vóór het tijdstip van DNA-synthese en celdeling.
De best bestudeerde en waarschijnlijk ook in vivo belangrijkste groeifactor voor T-cellen is het interleukine-2 (IL-2).3 De synthese van…
Reacties