Inleiding
Twee weten meer dan één. Dit universele principe, waarop veel samenwerkingsverbanden zijn gebaseerd, is ook in het medische beroep terug te vinden. Door de snelle ontwikkelingen van de medische technologie in de laatste 50 jaar is de geneeskunde verrijkt met nieuwe specialismen, die steeds verder uit elkaar zijn komen te liggen. De mening dat iedere arts precies weet wat er met de patiënt aan de hand is en hoe deze het best behandeld kan worden, is achterhaald. Artsen zijn niet meer in staat hun hele vakgebied te overzien. Het merendeel van de huisartsen en specialisten is dan ook werkzaam in een groepspraktijk of maatschap waarbinnen de hiaten in kennis en vaardigheden door anderen worden opgevuld.
Ook de patiënt is de mening toegedaan dat de kennis van de geneeskunde niet meer door één persoon kan worden beheerst. Het vertrouwen in de arts is niet meer vanzelfsprekend. De patiënt is steeds…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties