'Op een houtje bijten' is beter dan 'alles te slikken'

Klinische praktijk
O.J.J. Cluysenaer
R.A. Geerdink
L.A. Bouvy
B. van Leeuwaarden
E. van Kregten
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1947-9

Dames en Heren,

Vreemde voorwerpen belanden betrekkelijk vaak per ongeluk in het maag-darmkanaal. Meestal gebeurt dit als gevolg van onnozelheid, zoals bij kinderen, debiele volwassenen of demente bejaarden. Soms is het slachtoffer – hoewel bij zijn volle verstand – zich toch niet bewust van het doorslikken van een vreemd voorwerp, bijvoorbeeld wanneer dit zich in zijn voedsel bevindt. In het bijzonder overkomt dit personen met een gebitsprothese. Zij missen de signalen die tandvlees en eigen gebitselementen ontvangen wanneer zich iets hards of abnormaals in het voedsel bevindt.1 Bovendien worden wel eens vreemde voorwerpen ingeslikt door personen die hun voedsel ‘opschrokken’, zonder voldoende te kauwen. Op een houtje bijten, dat wil zeggen niets te eten hebben, komt in onze welvaartsstaat bijna niet meer voor. Wanneer echter bij gulzig eten een echt houtje in het voedsel niet wordt opgemerkt en wordt doorgeslikt, kan dit ernstige gevolgen hebben.

Een 41-jarige man werd…

Auteursinformatie

St. Elisabeth Ziekenhuis, Ringweg Randenbroek 110, 3816 CP Amersfoort.

Afd. Interne Geneeskunde: dr.O.J.J.Cluysenaer en dr.R.A.Geerdink, internisten.

Afd. Chirurgie: dr.L.A.Bouvy, chirurg; B.van Leeuwaarden, uroloog.

Afd. Bacteriologie: E.van Kregten, medisch microbioloog.

Contact dr.O.J.J.Cluysenaer

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties