Ontwikkelingen in de behandeling van steenziekte

Opinie
H.J. de Voogt
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:2344-5

Nadat percutane niersteenbehandeling (met behulp van instrumentarium dat via een steekgaatje door de huid in de nier wordt gebracht) na een kortstondig bestaan bijna verdrongen was door de opkomst van extracorporele schokgolflithotripsie (meestal afgekort ESWL) heeft zich ook hier een snelle ontwikkeling naar een tweede en derde generatie voorgedaan. Mocht zich de door Dornier ontwikkelde machine (in de volksmond het stenenbad geheten) in een voortdurende explosieve belangstelling over de wereld verheugen, thans is deze alweer geheel verdrongen door machines van de tweede generatie, zoals de Lithostar van Siemens en de Piezolith van Wolf. Ook elders werden hierop gelijkende en slechts in details afwijkende apparaten ontworpen en gebouwd. Het bad is overbodig geworden en met de alternatieve, piëzo-elektrisch opgewekte schokgolven is ook anesthesie niet langer noodzakelijk. Lokalisatie van stenen kan voortreffelijk geschieden met niet belastende echografie in plaats van met röntgenstralen.

Natuurlijk bleef men zich niet beperken tot stenen in nieren…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Urologie, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

Prof. dr.H.J.de Voogt, uroloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties