Samenvatting
Doel
Het doel van dit onderzoek is het effect onderzoeken van gepersonaliseerde zelfmanagementondersteuning op patiëntactivatie (kennis, vaardigheden, eigen effectiviteit) en zelfmanagementgedrag.
Opzet
Clustergerandomiseerde trial in 15 huisartspraktijken (Nederlands Trial Register nr.: NTR 3960).
Methode
Patiënten van 18 jaar of ouder met een chronische aandoening werden uitgenodigd voor deelname. De ‘Self-management screening’(SeMaS)-vragenlijst – die barrières voor zelfmanagement in beeld brengt – werd gebruikt als instrument voor gepersonaliseerde zelfmanagementondersteuning. Praktijkondersteuners (POH’s) in de interventiepraktijken werden 2 h getraind in het gebruik van SeMaS en het personaliseren van zelfmanagementondersteuning op basis van het SeMaS-profiel. Patiënten vulden bij aanvang en na 6 maanden vragenlijsten in over patiëntactivatie (PAM-13) en leefstijl. Uit vragenlijsten en patiëntendossiers werden gegevens gehaald over het toepassen van individuele zorgplannen, verwijzingen naar zelfmanagementinterventies, zelfmetingen en gebruik van de zorg. De gegevens werden geanalyseerd met multipele multilevel regressieanalyses.
Resultaten
Na 6 maanden was er geen verschil in patiëntactivatie tussen de controlegroep (n = 348) en de interventiegroep (n = 296). 29,4% van de patiënten in de interventiegroep voerde zelfmetingen uit, tegen 15,2% in de controlegroep (regressiecoëfficiënt r = 0,9; p = 0,01). Volgens de per-protocol-analyse (controle: n = 348; interventie: n = 136) hadden in de interventiegroep meer patiënten een individueel zorgplan (r = 1,3; p = 0,04) en deden meer patiënten zelfmetingen (r = 1,0; p = 0,01).
Conclusie
Gepersonaliseerde zelfmanagementondersteuning met de SeMaS-methode stimuleert het doen van zelfmetingen en het gebruik van het individuele zorgplan. De interventie had geen effect op patiëntactivatie of leefstijl. De positieve secundaire uitkomsten geven reden de verdere potentie van het instrument nader te onderzoeken.
Reacties