Samenvatting
Meer dan 40% van de volwassenen met obesitas heeft hypertensie en daardoor een verhoogd risico op cardiovasculaire ziekte en sterfte. Obesitas-gerelateerde hypertensie is in de praktijk vaak moeilijk medicamenteus onder controle te brengen.
De associatie tussen obesitas en hypertensie is deels het gevolg van overeenkomstige risicofactoren, maar er is ook een belangrijk etiologisch verband.
Toename van overgewicht kan gepaard gaan met disfunctie van vetweefsel, hetgeen bijvoorbeeld tot uiting komt in de gestoorde productie van hormonen en cytokines (adipokines). Dit leidt tot activering van het sympathisch zenuwstelsel en het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS) en tot systemische laaggradige inflammatie en oxidatieve stress. Het gemeenschappelijk gevolg van deze verstoringen is toename van de perifere vaatweerstand door endotheeldisfunctie, vasoconstrictie en hypertrofie van de vaatwand en toename van het circulerend volume door gestoorde druknatriurese. Zo ontstaat hypertensie, die relatief therapieresistent is.
Leefstijlinterventie door middel van gewichtsreductie en een zoutbeperkt dieet is de hoeksteen van behandeling van obesitas-gerelateerde hypertensie. Medicamenteuze behandeling met bètablokkers of diuretica is geen vanzelfsprekende keuze, omdat hiermee de kans op de novo diabetes mellitus toeneemt.
Reacties