Noma: de Nederlandse geschiedenis van een inmiddels bijna vergeten aandoening

Perspectief
K.W. Marck
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:2482-7
Abstract

Samenvatting

Noma is een orofaciaal gangreen dat kan ontstaan bij ondervoede en door ziekten verzwakte kinderen. De aandoening kwam in vroeger eeuwen veel in Nederland voor. De medische historie van noma kent enige belangrijke Nederlandse bijdragen. Carel Baten beschreef de aandoening in 1595 voor het eerst als klinische entiteit, terwijl Cornelis van de Voorde in 1680 de aandoening de benaming ‘noma’ meegaf, in plaats van het toen gebruikelijke ‘waterkanker’. Ook werd een van de eerste gelaatsreconstructies bij noma in Nederland verricht, door Leendert Stelwagen in 1779. Noma verdween in Nederland in de tweede helft van de 19e eeuw als gevolg van een verbeterde voedingstoestand van de armen. Elders in de wereld overlijden heden ten dage jaarlijks circa 110.000 kinderen aan deze in ons land inmiddels vrijwel vergeten aandoening.

Auteursinformatie

Nederlandse Noma Stichting, De Pôlle 24, 9084 BT Goutum.

Contact Dr.K.W.Marck, plastisch chirurg en voorzitter van de Nederlandse Noma Stichting (kwmarck@knmg.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties