Nogmaals niersteenvergruizing

Opinie
F.M.J. Debruyne
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:795-6

Zie ook het artikel op bl. 815.

Niersteenvergruizing blijft in de publieke en medische belangstelling staan. Half 1989 verschenen binnen enkele weken tijd 2 omvangrijke rapporten over deze niet meer zo nieuwe behandelingsvorm. Eind april 1989 publiceerden onderzoekers van het Studiecentrum voor Technologie en Beleid (STB) van de Nederlandse Organisatie voor Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek het TNO-rapport ‘Het einde van het stenen tijdperk?’1 Dit onderzoek werd uitgevoerd en gefinancierd door het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur WVC), dat via de Stafgroep Beleidsontwikkeling (STABO (TA 87-18)) de opdracht aan het STB gaf. Het betrof het eerste door WVC gesubsidieerde ‘technology assessment’-project. Op 30 mei 1989 werd door een commissie van de Gezondheidsraad het rapport ‘Urinesteenlijden’ aangeboden aan de staatssecretaris van WVC, die in september 1987 advies had gevraagd over de behandeling van patiënten met nierstenen.2

De samenstelling en de besluitvorming van beide rapporten verliepen grotendeels gelijktijdig en voor het…

Auteursinformatie

Sint-Radboud Ziekenhuis, afd. Urologie, ‘Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Prof.dr.F.M.J.Debruyne, uroloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties