Samenvatting
- Bij niet-scrotale testes kan men onderscheid maken tussen retractiele testes (volledig ingedaald en normaal ontwikkeld, maar soms subcutaan in het liesgebied gelegen), retentio testis (testes niet of alleen onder lichte manuele pressie in het scrotum te brengen) en ectopische testes (liggend buiten het indalingstraject).
- De prevalentie van steeds niet-ingedaalde testes is naar schatting 0,7-0,8 van alle jongens.
- De eerste dagen na de geboorte zijn het geschiktst voor onderzoek en registratie, omdat dan de cremasterreflex afwezig is. Registratie dient in het jeugdgezondheidszorgdossier en ook in het ‘groeiboekje’ voor de ouders plaats te vinden.
- Retractiele testes behoeven geen behandeling. Omtrent (eventuele) behandeling van de verworven niet-scrotale testes bestaat geen consensus. Bij retentio testis hangt het beleid af van eerdere testeslokalisaties. Bij ectopische testes en nooit-scrotale testes dient verwijzing voor chirurgische behandeling plaats te vinden vóór de leeftijd van 2 jaar.
- Orchidopexie (een betere benaming is eigenlijk orchidofuniculolysis gevolgd door orchidopexie) is alleen gerechtvaardigd bij nooit ingedaalde testes.
- De huisarts dient bij een duidelijke indicatie tijdig te verwijzen (vóór de leeftijd van 2 jaar) en in andere gevallen gerust te stellen en een afwachtend beleid te voeren tot in de puberteit.
Reacties